I riječ Božija rastijaše, i množaše se vrlo broj učenika. (Dela 6,7)
Ista načela pobožnosti i pravednosti kojima je trebalo da se rukovode starešine Božjeg naroda u Mojsijevo i Davidovo vreme, trebalo je da slede oni kojima je poveren nadzor nad tek organizovanom Božjom Crkvom u vreme Jevanđelja. U delu sređivanja stanja u svim crkvama, rukopoloženja odgovarajućih ljudi kao službenika, apostoli su se držali visokih merila starešinstva opisanih u Starom zavetu. Oni su nastojali da oni koji su pozivani da preuzmu rukovodeće odgovornosti u Crkvi budu „bez mane, kao Božji pristavi, ne koji sebi ugađaju, ne gnevljivi, ne pijanice, ne bojci, ne lakomi na pogan dobitak, nego gostoljubivi, blagi, pošteni, pravedni, sveti, čisti, koji se drže verne reči po nauci, da budu kadri savetovati sa zdravom naukom, i pokarati one koji se protive“ (Titu 1,7-9).
Red održavan u prvoj hrišćanskoj Crkvi omogućio je vernicima da idu napred kao dobro uređena vojska, naoružana svim Božjim oružjem. Sve čete vernika, iako raštrkane na velikom prostranstvu, predstavljale su udove istoga tela; sve su se kretale složno, u skladu jedna s drugom. Kada bi se pojavila nesloga u mesnoj crkvi, kao što se kasnije dogodilo u Antiohiji i na drugim mestima, i kada sami vernici nisu uspevali da probleme reše među sobom, nisu dozvoljavali da nastupe podele u Crkvi, već su ih iznosili pred opšti savet celokupnog tela vernika, koji su sačinjavali izabrani delegati iz različitih mesnih crkava, sa apostolima i starešinama kao vođama. Tako su sotonini napori da napadne Crkvu na izolovanim mestima bili onemogućivani usklađenim delovanjem svih vernika, pa su i planovi neprijatelja da razbije i uništi Crkvu doživljavali neuspeh.
„Jer Bog nije Bog bune, nego mira, kao po svim crkvama svetih.“ (1. Korinćanima 14,33) On zahteva da se i danas u crkvenim poslovima poštuje red i sistem ništa manje nego u starim vremenima. On želi da Njegovo delo bude promišljeno i tačno vođeno, tako da mu može dati svoj pečat odobravanja. Hrišćanin treba da bude sjedinjen s hrišćaninom, crkva sa crkvom, da ljudska oruđa sarađuju s božanskim, da se svako pokorava Svetome Duhu, i da se svi ujedine u naporu da se svetu objavi Radosna vest o Božjoj blagodati. (Apostolska crkva – Hristovim tragom, str. 95.96. original)
